| 
سخن مردم"امام موسی کاظم (علیه السلام) امام هفتم شیعیان هستند، شهادت ایشان در زندان هارون الرشید عباسی اتفاق افتاد و مرقد مطهرشان در شهر کاظمین کنونی قرار دارد.
به گزارش سخن مردم"بیست و پنجمین روز رجب، مرثیه خوان داغ مردی است که هر لحظه زندگی اش، خنجری بود بر قلب آنان که نخل تناور امامت را سوخته می خواستند.
اینجا کاظمین است و این روزها، روزهای رجب وقتی عقربه تاریخ به بیست و پنجم رجب نزدیک می‌شود، دوباره ثانیه‌ها فریاد می‌زنند.
در واپسین روزهای رجب ناله مرغان عاشق از دیوارهای شهر کاظمین به گوش می‌رسد قرار است پس چندین سال اسارت، هفتمین ستاره امامت و ولایت به آسمان هفتم پرواز کند.
موسی ابن جعفر (ع) هفتمین امام شیعیان دوازده امامی است که در ایران بیشتر به عنوان امام موسی کاظم (ع) شناخته می‌شود
امام موسی کاظم ملقب به ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابو عبدالله هفتمین امام شیعیان هستند.
ایشان در روز ۷ صفر سال ۱۲۸ هجری قمری در ابواء (منطقه‌ای در میان مکه و مدینه) به دنیا آمدند.
دوران ۳۵ ساله امامت ایشان با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی هم‌زمان بود.
ایشان چندین بار از سوی مهدی و هارون عباسی زندانی شدند و در سال ۱۸۳ هجری قمری در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسیدند.
شیخ مفید گفته است که سندی به دستور هارون‌الرشید امام را مسموم کرد و امام سه روز پس از آن به شهادت رسیدند. شهادت امام در ۲۵ رجب سال ۱۸۳ در بغداد رخ داده است.
روایت شده است که چون امام موسی کاظم علیه السلام در حبس هارون، این دعا را خواند، بعد از آن که شب درآمد و وضو تازه کرد و چهار رکعت نماز گذاشت، هارون، خواب هولناکی دید، ترسید و دستور داد که آن حضرت را از زندان رها کردند؛ هرچند آزار و اذیت های هارون نسبت به امام علیه السلام تا آخرین روزهای عمر پر برکت حضرت، ادامه داشت.
او از تأثیر شگرف رهنمودهای روشنگرانه امام بر شیعیان خبر داشت؛ از این رو، حضرت را سال های زیادی در زندان گرفتار کرده بود.
بیست و پنجمین روز رجب، مرثیه خوان داغ مردی است که هر لحظه زندگی اش، خنجری بود بر قلب آنان که نخل تناور امامت را سوخته می خواستند.
هفتمین پنجره ای که رو به دریا باز می شد و جزر و مدّ نگاهش، زمین و آسمان را به خضوع وا می داشت.
او که بر اسب خشم خویش، لگام زده بود و رود گذشت و مهربانی اش، همواره در دل ها جاری بود.
اسطوره ای که خواب را از چشمان پیر هارون الرشید ربوده بود و ستون های حکومت سراسر ظلمش را به لرزه درآورده بود.
و سرانجام، هارون که می ترسید با وجود امام علیه السلام علیه او و حکومتش توطئه ای صورت گیرد، با خرمای زهرآلود، امام را مسموم کرد و به شهادت رساند.
+ 0 + 0